Marieke Giebels (1991) studeerde in 2015 af aan de acteursopleiding van de Toneelacademie Maastricht. Sindsdien was zij o.a. te zien in de Nederlandse Oscar-inzending ‘Tonio’ en vervulde zij rollen in voorstellingen van Likeminds, Theater Rotterdam, het HNT en Theater Utrecht. In de afgelopen jaren specialiseerde Marieke zich (o.a. in Chicago, USA) in de Alba-Methode. Deze neuro-wetenschappelijke methodiek staat acteurs toe om puur fysiek, zonder psychologische context, in een diepe staat van emotie te komen. Ook staat het de beoefenaar toe om op een nieuwe manier naar menselijk gedrag te kijken: naar dat wat we niét uitspreken, maar wat via ademhaling/spanning/mimiek voelbaar is. En hoewel de methodiek zeer technisch is, zit er voor haar ook een belangrijke filosofische boodschap onder: wij, mensen, zijn nog veel dierlijker dan we soms denken. Marieke wordt gedreven door de diepe overtuiging dat er minstens zoveel te leren valt van onze onderdrukte demonen, als van ons optimisme.
Jip van den Dool (1992) studeerde in 2014 af aan de acteursopleiding van de Toneelacademie Maastricht. In dat jaar won hij met zijn collectief Firma DRAAK de “Het Debuut”-prijs voor beste eigen werk op het ITS-festival, met de voorstelling “NXT LVL”. Na zijn studie maakte Jip deel uit van het ensemble van Toneelgroep Amsterdam (nu ITA) en speelde hij o.a. bij Toneelschuur Producties, Firma MES, Orkater en Theater Rotterdam. Hij heeft onder meer gewerkt met Ivo van Hove, Guy Cassiers, Eric de Vroedt, Erik Whien, Olivier Diepenhorst en Maren E. Bjørseth. Verder was hij te zien in diverse series en speelfilms (‘Ventoux’, ‘Brasserie Valentijn’ en Michiel van Erp’s ‘Niemand in de Stad’,) en in de Nederlandse Netflix-serie ‘ARES’. Jip is sinds 2016 actief bij muziektheatergezelschap Orkater. Met het collectief Lars Doberman werd hij in 2016 genomineerd voor de BNG-Prijs. In de afgelopen jaren ontwikkelde hij zich, naast zijn werk als acteur en uitvoerend muzikant, ook als geluidskunstenaar en componist. Hij maakte muziek voor o.a. ITA, Orkater, Korthals Stuurman, Sonnevanck en Ada Ozdogan.
Marieke en Jip werken al heel lang samen, en hebben samen voorstellingen gemaakt voor onder meer Frascati Producties, De Noorderlingen, Boslab festival, het Jonge Harten Festival, het Fringe Festival en in eigen beheer. Hun werk is altijd doorvlochten met fantasierijke taal en filmische muziek van eigen hand, en barst van de absurde humor, duistere uitspattingen en mythische referenties.
Mount Lucy stelt zich als doel om kunst/creativiteit zo breed mogelijk te verspreiden: om te voorkomen dat we alleen theater maken voor andere theatermakers, zoeken we naar flexibele vormen voor ons werk waarbij we de locatie ten volle benutten. Wij zoeken naar manieren om ons publiek actief onderdeel te maken van de ervaring. We willen dat ze zich gezien voelen, zodat er een relatie tussen performer en publiek ontstaat die niet gaat over zenden en ontvangen, maar over co-creatie.
Elke voorstelling die Mount Lucy maakt, groeit in samenhang met de toeschouwer. Marieke en Jip ontdekten de mogelijkheden van de relatie die een performer met haar publiek aan kan gaan, en benutten elke voorstelling om die band verder te onderzoeken.
